Met de val van het communisme in 1989 is ook de tuinbouw in Roemenië sterk in verval geraakt. Veel grote staatsbedrijven zijn opgehouden te bestaan of opgedeeld. Roemenië is van een exporterend land een importeur geworden. Het areaal aan door veelal Nederlandse bedrijven gebouwde kassen is mede door de gestegen energiekosten gekrompen van 3.500 ha naar 500 ha nu, waarvan 250 ha verwarmd. Daarnaast staat er ook 5000 ha aan plastic ‘kassen’.
Sinds 2000 zit er weer groei in de tuinbouw; tot 2008, toen kreeg Roemenië te maken met de wereldwijde crisis. Vanaf 2011 is er weer een economische groei van 2,5%.
Groenten en fruit worden dikwijls op zeer kleine bedrijven geteeld en dichtbij of op lokale markten afgezet. Veel van die handel is vanwege de nog hoge BTW (24%) ook zwart. Mede daardoor kunnen de supermarkten die sinds 2000 zich in de steden vestigen, onvoldoende aan goede en veilige groenten komen. Zij importeren nu ca. 60% van de groenten en fruit vanuit o.a. Turkije, Nederland en Italië. Echter de stedelingen vragen steeds meer eigen groenten en fruit.
Met telersgroepen worden programma’s opgezet om regelmatige toelevering te garanderen. Er is ook een steeds grotere roep om de BTW, net als bij brood, voor groenten en fruit te verlagen. De huidige regering heeft hieraan gehoor gegeven door een begrotingsvoorstel op te nemen om de BTW te verlagen naar 9%.Dit tezamen met de groeiende vraag naar AGF van eigen origine, brengt nieuwe groeikansen voor de Roemeense commerciële tuinbouw. Ongetwijfeld liggen hier ook kansen voor Nederlandse bedrijven, zoals een eerder gehouden handelsmissie al heeft uitgewezen.