Page 29 - ROEMENIE MAGAZINE ZOMER 2015
P. 29
Kunst & Cultuur
toegangspoort. Het zou een heel huizenblok en zelfs ramen met zicht op de buitenwereld, Monique Stommel
kunnen omvatten. De oorspronkelijke recht- betekende een hele verandering voor dit Studeerde Kunst-
hoekige structuur van het gebouw en de type architectuur. Het open karakter van de Architectuur-
karakteristieke details bleven tijdens ver- herberg was geschikt voor het leven in de geschiedenis in Leiden.
schillende grote restauraties gehandhaafd. stad. Zij verzorgt cursussen,
Vanaf de buitenzijde bekeken: Het complex Dat de herberg in Boekarest opviel en een lezingen,Kunst- en
telt aan alle zijden twee verdiepingen en een bijzondere status had, blijkt uit verschillende cultuurreizen,
hoge zolder. De gevels zijn sober. belangrijke gebeurtenissen die hier plaats- waaronder regelmatig
De kamers op de beide verdiepingen hebben vonden. In 1812 werd hier het Verdrag van naar Roemenië.
ramen met uitzicht aan de straatzijde. Boekarest getekend, ter beëindiging van
Boven de ramen op de tweede verdieping de Russisch-Turkse Oorlog (1806-1812). Het Speciale gebeurte-
zijn versieringen aangebracht in Osmaans grote binnenplein en de galerijen vormden nissen en de gang
barokke stijl.* in 1880 het theaterdecor voor de opvoering van zaken in en om
Het hoge uitkragende dak boven de van de eerste Roemeense operette Crai Nou de herberg van Manuc
verdiepingen heeft kleine openingen. (Volle Maan) van de gevierde Roemeense worden uitgebreid
Rondom het plein aan de binnenzijde van componist Ciprian Porumbescu. Tot in de beschreven in de
de herberg lagen de gastenkamers in twee 20ste eeuw vormde de binnenplaats van de verhalenbundel van
verdiepingen boven elkaar, aan houten herberg een prachtige ambiance voor grote
galerijen, zoals die ook bij kloosters uit deze gebeurtenissen. J.W. Bos:
periode werden gebouwd. De overdekte Manuc Bey bleef tot 1816 eigenaar van het ‘Mijn Roemenië’
galerijen waren bereikbaar via brede houten complex. Daarna kwam de herberg van
buitentrappen. De galerijbogen rustten op Manuc in andere handen en heette korte (2011).
houten zuilen en hoge sokkels. De bovenste tijd zelfs Hotel Dacia. De functie als herberg,
bogengalerij met drielobbige bogen en hotel en restaurant bleef behouden tot
het ver uitkragende dak dáár boven, laten op de dag van vandaag. Na een grondige
qua vorm en qua constructie een sterke restauratie van het interieur en het historische
Osmaanse invloed zien. Paarden en wagens binnenplein in de jaren ’90 van de vorige
konden in speciale stallen of op de grote eeuw zijn er weer kamers te huur en zijn er
binnenplaats de voortzetting van de reis op het plein verschillende terrassen. De stijl
afwachten. van de oorspronkelijke herberg is zoveel
Beschrijvingen uit het begin van de 19e mogelijk gerespecteerd. Ook het exterieur
eeuw spreken van 15 ondergrondse wijn- van de herberg heeft recentelijk een flinke
kelders, tenminste 23 bedrijfjes of winkels op opknapbeurt gehad. Het complex wordt, net
de begane grond, twee grote ontmoetings- als vroeger, gebruikt voor allerlei officiële en
ruimtes, slaapgelegenheid voor het perso- culturele evenementen.
neel en een grote keuken met eetzaal De ruïne van het oude Prinsenhof (de
voor enkele honderden personen. Op het Curtea Veche) tegenover de herberg, is deels
binnenhof bevond zich verder een klein café weer opgebouwd, de straten rondom zijn
en een tuintje met een bron. Op de eerste voetgangersgebied geworden. Een stukje
verdieping werden ca. honderd gastenkamers van het oude Boekarest is hiermee hersteld
geteld. Door de omvang van het gebouw en de herberg van Manuc vervult daarin een
en alle faciliteiten had de herberg van belangrijke rol.
Manuc eerder iets weg van de zogenaamde
caravanserais, die door heel het Osmaanse
rijk aan doorgaande routes lagen, dan van
een doorsnee herberg. Maar net als gewone
herbergen was een caravanserai meestal
gebouwd als een kleine vesting met zware
blinde buitenmuren. Dat de herberg van
Manuc geen zware verdedigingsmuren had
* De Osmaans barokke stijl van decoreren ontwikkelde
zich in de loop van de 18e eeuw aan het hof van de
sultan in Constantinopel (Istanbul), geïnspireerd door
de barok en rococo aan de West- Europese hoven en
vond op zijn beurt weer navolging in de hele Osmaanse
invloedsfeer.
