Page 9 - ROEMENIE MAGAZINE Zomer / Herfst 2016
P. 9

Cultuur

Ik ben vooral onder de indruk van de ‘Salonul Junimii’      Steinway & Sons uit 1859 van Duiliu Zamfirescu, de
en de ‘Masa Umbrelor’. In de ruime salon met prachtige      gedekte tafel en de secretaire van Iacob Negruzzi,
negentiende-eeuwse kachels in terracotta werd in            de spiegel van Ion Luca Caragiale. In de zaal rond het
1863 Junimea (De Jeugd) opgericht door de reeds             tijdschrift van de kring, Convorbiri literare (Literaire
genoemde Pogor, Maiorescu en Negruzzi, met rond             gesprekken) hangt ook een collage van alle leden van
hen Petre Carp, Ion Luca Caragiale, Ion Creangă, Mihai      Junimea, met daarboven hun Franse devies: ‘Entre qui
Eminescu en Ioan Slavici om maar enkele namen               veut, reste qui peut’ (Komt binnen wie wilt, blijft binnen
te noemen. Hier kwamen de schrijvers samen die              wie kan). Er hangt eveneens een olieverfschilderij die
de Roemeense taal hebben gevormd, de moderne                de bijeenkomsten heeft vereeuwigd.
literatuur een basis hebben gegeven en met succes           In een tweede ruime zaal is de ‘Masa Umbrelor’ (De tafel
een lans voor het onderwijs hebben gebroken. Zo was         van de Schimmen) ondergebracht, zo genoemd naar
Maiorescu minister van Onderwijs, werkte Eminescu als       de titel van de memoires van Lionel Teodoreanu uit
inspecteur binnen het onderwijs en heeft Creangă een        1946. De schimmen onder de lange vitrinetafel worden
aantal leerboeken geschreven die decennia lang zijn         zichtbaar door middel van portretten, manuscripten
meegegaan. Aanvankelijk een kring van intellectuelen        en eerste drukken van de generaties die na Junimea
die samenkwamen om elkaar verhalen te vertellen, ging       kwamen, de zogenaamde symbolisten naar Frans
Junimea ook de politiek in als de partij van de liberalen.
Uit het beeld dat George Panu in zijn Parlementaire
portretten en types uit 1892 van Vasile Pogor borstelt,
komt de aristocraat er als politieke figuur niet bepaald
goed uit.
Links aan de ingang van de salon staat een ‘siervaas
voor visitekaartjes’. De weelderige zaal toont objecten
die aan de juministen hebben toebehoord: de lage
salontafel met stoelen van Titu Maiorescu, de piano
   4   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14