Page 30 - ROEMENIE MAGAZINE LENTE 2016
P. 30
Muziekcultuur
Sergiu Celibidache
'Op de top van de Olympus'
Ik wil zelfs vrij zijn van de wens om vrij te zijn! Terwijl ik dit artikel begin te
Celibidache schrijven spookt een vraag door
mijn hoofd. In hoeverre kan
de lezer de verloren 'taal', de
kunst van het luisteren, nog
begrijpen?
Herinnering is een vorm van ontmoeten, vergeten is een We leven in een wereld
vorm van vrijheid overspoeld met elektronica en
gemakkelijk consumeerbare
hapklare brokken die we zonder
de verpakking te lezen tot ons
nemen en wij ons onbewust op
deze manier lang-zaam stap
voor stap vergiftigen. En… o ja,
in deze tijden zijn we ook al snel
hoogbegaafd en geniaal.
Het verlies van vaardigheden waarbij onze geest en een minuut echt geen uitzondering was.
ons hart actief betrokken zijn is een verarming van De geraadpleegde informatie die via internet wordt
het mens-zijn. Muziek behoort tot cultuur en heeft gelezen beperkt zich veelal tot koppen, zonder
een bouwsteen gecreëerd die onderdeel is van wat diepgang en of achterhaalbare bron.
we nu zijn, zowel in cultureel, maatschappelijk als in Helaas met als resultaat dat vooral de jongere generatie
spiritueel opzicht. geen dikke boeken meer kan lezen, laat spreken een
De ontwikkeling van de media maakt dat we al Bruckner symfonie beluisteren die meer dan een uur
niet meer in staat zijn mentaal en emotioneel een duurt. Dit zijn we al kwijt… met als uitzondering de
langere spanningsboog vast te houden. Alles wordt kleine selecte groep van echte liefhebbers.
steeds korter gecommuniceerd en vooral visueel. Dit alles overpeinzende kom ik terecht bij Sergiu
Televisiereclames gaan nog maar om seconden Selibidache. De Roemeense dirigent die nog steeds
waarbinnen we overspoeld worden met een maximum wereldwijd gezien wordt als een icoon, een legende,
aan visuele en auditieve prikkels. Dit in tegenstelling een soort ‘God’.
tot nog geen tien jaar geleden, waar een reclame van In de top 10 lijst van dirigenten zou hij met afstand
30 Roemenië Magazine
